اساسا بیلبورد در کشور ما خیلی عنوان حساسی هست، یعنی کوچک ترین اشتباه و سهل انگاری در طراحی و حتی راه اندازی آن می تواند سوژه چند روز بازدیدکنندگان شبکه مجازی و
از شکلات و شمر زمانه تا بیلبورد هالیوودی بوشهر
عبارات مهم : ایران
اساسا بیلبورد در کشور ما خیلی عنوان حساسی هست، یعنی کوچک ترین اشتباه و سهل انگاری در طراحی و حتی راه اندازی آن می تواند سوژه چند روز بازدیدکنندگان شبکه مجازی و مردم کوچه و بازار را فراهم کند، البته نه اینکه فکر کنید این عنوان باعث می شود که نهادها و شرکت های متفاوت که مسئول طراحی و راه اندازی بیلبوردها هستند حواسشان را جمع کنند و کارشان را با دقت انجام بدهند، اتفاقا قضیه از این قرار است که هر چند وقت یک بار سر و کله بیلبوردی پیدا می شود که در فلان نقطه راه اندازی و در آن یا به حقوق عده ای تعدی یا به عده ای دیگر توهین یا حتی منافع ملی ترساندن شده است هست. تصویر العمل اغلب مردم هم به این اتفاق بازنشر تصویر بیلبوردها و خندیدن به آنها هست، البته گاهی هم این بیلبوردها دعواهای سیاسی راه انداخته اند.
دنریس با چادر
تازه ترین بیلبوردی که بازدیدکنندگان شبکه های مجازی را سرگرم کرده، در یکی از خیابان های بوشهر راه اندازی شده است هست. در آن زنی مانتویی در کنار زن چادری قرار گرفته و بالای بیلبورد هم از مردم خواسته شده است اعلام کنند دوست دارند کدام یک از آنها همکار همسرشان باشد! همانطور که از بازدیدکنندگان ایرانی شبکه های مجازی انتظار می رفت تصویر العمل هایی اولیه مشمول بر اعتراض و تعجب بود ولی به سرعت کنایه و طنازی همه اعتراض ها را شست و برد. جدا از محتوای این بیلبورد که دستمایه بازدیدکنندگان شده است بود، عده ای از افراد نازک بین، به شباهت بین زن چادری بیلبورد و امیلیا کلارک بازیگر هالیوودی پی بردند، بازیگری که در سریال «بازی تاج و تخت» نقش دنریس تارگرین یا همان مادر اژدها را بازی می کند. این شباهت به حدی است که جهت خیلی ها جای شک نمی ماند که فتوشاپ کارهای طراح این بیلبورد، نمونه بهتر و کم دردسرتری نسبت به امیلیا کلارک جهت نقش زن چادری پیدا نکرده اند.
از شکلات و شمر زمانه تا بیلبورد هالیوودی بوشهر
شکلات نباش!
تبلیغ پوشیدگی جهت زنان بدون دقت مورد نیاز قبلا هم اتفاق افتاده هست، آن هم از طریق مقایسه زنان با پسته، شکلات، صندلی و… که همگی صدای مردم را درآورده اند.
غیبت زنان و مسعود شجاعی
موسسه اوج که مدت هاست ضلع شمال غربی میدان ولیعصر پایتخت کشور عزیزمان ایران را جهت راه اندازی بیلبوردهای چند ده متری اش در اختیار دارد تصمیم گرفت تصویری در حمایت از تیم ملی نمایش بدهد، تصویری که ایرانیان را از اقوام متفاوت آماده جهت تشویق تیم ملی فوتبال نشان می داد ولی زنان در آن جایی نداشتند. فشار افکار عمومی باعث شد که به سرعت این تصویر جایش را به یک تصویر با حضور زنان بدهد ولی این بار هم یک جای کار می لنگید، مسعود شجاعی بازیکن تیم ملی فوتبال جایی که باید، نبود، در واقع اصلا نبود. دوباره افکار عمومی به اوج فشار آورد تا بالاخره پوستری با حضور زنان و مسعود شجاعی به نمایش در آمد.
مادرمان کجاست؟
چند سال پیش هم بیلبوردی جهت تشویق خانواده ها به فرزندآوری زیاد در پایتخت کشور عزیزمان ایران راه اندازی شد که مردی را سوار بر دوچرخه با نیم دوجین فرزند خیلی شادتر از مردی با یک فرزند نشان می داد ولی خبری از مادر خانواده نبود. این بیلبورد چنان روحیه طنز مردم را بیدار کرد که خودشان دست به کار شدند و مادر خانواده را در گوشه و کنار این تصویر به شکل های متفاوت جا دادند.
خوشامدگویی با بیلبورد خونی
معمولا این افکار عمومی بوده اند که بیلبوردهای دردسرساز را پایین کشیده اند ولی چند وقت پیش حضور یک بیلبورد در سطح شهر، تصویر العمل سیاسیون را هم به دنبال داشت. گویا قرار بود که همزمان با ورود وزیر خارجه فرانسه به تهران، مستند چند قطره خون که به ماجرای ورود خون های آلوده به کشور عزیزمان ایران از یک شرکت فرانسوی پرداخته بود، با حضور قربانیان این اتفاق اکران شود ولی اکران این مستند خلاف روابط سیاسی کشور عزیزمان ایران تشخیص داده و از آن جلوگیری شد ولی پوسترهای این فیلم در چندین نقطه حساس شهر راه اندازی شد تا خدای نکرده پیامی که باید و شاید از نظر وزیر امور خارجه فرانسه دور نماند.
اساسا بیلبورد در کشور ما خیلی عنوان حساسی هست، یعنی کوچک ترین اشتباه و سهل انگاری در طراحی و حتی راه اندازی آن می تواند سوژه چند روز بازدیدکنندگان شبکه مجازی و
شمر زمانه ات را بشناس
احتمالا کمتر تهرانی پیدا می شود که بیلبوردهایی با عنوان «شمر زمانه ات را بشناس» ندیده باشد. بیلبوردهایی که اوباما را در لباس شمربن ذی الجوشن نشان می داد و همراه با پوسترهای مشابه دیگر، سیاستمداران ایرانی را به دقت زیاد در جریان مذاکره با آمریکا و کشورهای اروپایی تشویق می کرد ولی خیلی ها این پوسترها را یک جور چوب لای چرخ برجام تلقی می کردند و باب انواع و اقسام شوخی ها را با این پوسترها باز کردند.
در مذمت بیکاری و موبایل
به موازات نمایش بیلبوردهای مناسبتی جنجال ساز، بیلبوردهایی هم بوده اند که بدون هیچ مناسبتی داستان درست کرده اند، مثل بیلبوردهایی که چند وقت پیش شهرداری پایتخت کشور عزیزمان ایران در سطح شهر راه اندازی کرد که هر کدام یک جور خبر اخلاقی می دادند. در حالی که قاعدتا این پوسترها نباید به جایی بر می خورد ولی نوع پرداخت طراحان پوسترها به مقولاتی مانند بیکاری و کسب رزق حلال، تهرانی های خلاق را به تصویر العمل هایی همراه با شوخی واداشت، پوستری بود که در آن پسری خوابیده و گوشی تلفن همراه به دست که شیطان بالای سرش چشمک می زد، نماد بیکاری نشان داده می شد.
روزنامه شهروند
واژه های کلیدی: ایران | تصویر | شکلات | اندازی | ایرانی | تصویری | بیلبورد | ایرانیان
دانلود فایل ها
توجه: ممکن است تمام لینک های دانلود به دستور مقام قضایی حذف شده باشد...
